2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
881
Okunma
Bu şiiri 1955 yılında, yani 18 yaşımda yazmışım. Başlık da koymamışım.
O yaşın içtenliğiyle yazılmış şiire, bunca yıl sonra, o içtenliğe uygun bir başlık koyamazdım.
Bu nedenle, şiir İSİMsİZ kaldı...
Mevsim; İstanbul bahârı,
Rüzgâr gözlerince mavi,
Sen kucağımda hafif,
Sevdân yüreğimde bir başka ağır.
Ağaçlarda salkım saçak mutluluk,
Saçın dudağımda tel tel,
Ben, ölesiye âşık,
Sen, öldüresiye güzel...
Mayıs avcumuzda sıcak,
Gün, üzerimizde bahar...
Güvercin kanatlarında gümüş rengi bir güneş,
Soluduğumuz hava; buram buram umut.
Üzerimizde gülümseyen tozpembe bir bulut,
Ellerimiz; yeşeren zeytin dalları,
Sevgi, gözlerimizde ışık ışık,
Sen, öldüresiye güzel,
Ben, ölesiye âşık...
(1955)
Ünal Beşkese
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz