..


yine gün ağardı
hangi zamana tekabül ediyor takvim
raysız yatak sermişler trenlere
perdeleri alınmış koltuğu boş pası eğik vagonların
bekçisiz ekpres mezarlığımı ki
son treni yok mu bu istasyonun


zorla almıştım çocukların elinden
kaybettiğim bileti
sararmış iki parça
hâlâ geçerli midir acaba ?

süresiz izne çıkmış memuru
kapalı gişe trencilik oynuyordu tedavülsüz bilet koçanları
toz buğulu can kırıkları arasında saç-sakal uzamış
bana benzeyen biri uzanmıştı yerde

izmarit mutasyonu ziftlere kök salmış
nem sızıyordu çatlamış duvarından
ölüm döşeğinde kim-sessiz di bekle-me salonu

üstte dumanı tüten kara tren’in yırtılmıştı posteri
veciz di ; demir yolları sevda’nın kolları-kavuşturur ayrı kalanları
raspalı b/oyasıyla yarım kalmış yazısı

beklemeliydim bir kaç gün daha
’sevda herşeye kadirdir’ derler ya !

’son tren kurulur raylara ve doluşur insanlar garlara’

kimse dokunamaz ben gibi umutvar meczuba
henüz gelen-giden yok ama

’aşklık grevindeyim’ derim-soranlara...


..