Tövbe deyip yine aynı küfre giyiniyorum,
Öyle kendime bulanık,
Öyle sana bulanmış yaşıyorum işte.
Kendimi hatırlamak için çok yorgunum…


Kirlendi dünya, gülüşlerin’le yaşamaya tutunuyorum
Ne olur yokluğunla kapıma dayanma.
Bir hasretlik canım var,
Vurup vurup sağır etme kendini bana.

Mavi gözlerinde dolanan küçük bir balıkçı teknesiyim ben,
Avcı değilim,pusatsız bir yolcuyum
Tüm kalabalıklardan kaçıp sana sığınırken
Korkuyorum,bir mülteci gibi içinde kaybolup gitmekten.


Buna yaşamak deme,
Ellerim bir defa olsun dokunmadı yüzüne ,
Yüzüm bir defa olsun değmedi saçlarına.
Sen bana sınır çizdikçe,
İhtilaller doğuyor meczup yüreğimde.
Ben de bir insanım nasıl direneyim koca bir yüreğe.

Güneşsiz sabahlarla dolundum şimdilerde,
Siyah bir örtü gibi kapattın tüm renklerimi.
Uçurtma uçurmaya giden bir çocuğun sevinci yok artık bende,
Bir ölünün son bakışıyım,
Beni anla lütfen
Beni anla
Beni yarına bırakma.
Yar’ın’sızım.