NEFES GİBİ

Her geçen gün ve gece
Yolunuz açık olsun

Ağlamakla geçmiş bir gecenin
Kaybedilmiş günüdür ayrılık!

Güne aydın demeyi unutalı çok oldu
Gün seninle aydınlıkmış meğer
Sensiz gün neyime benim
Saklanamadıktan sonra
Birlikte karanlığın koynuna
Geceleri neyleyeyim!

Bütün çiçekler şimdi sen kokuyor
Bulutlardan yüzün gülümsüyor
Diller kulaklarıma lâl
İçimdeki sesini dinliyorum
Karanlığın gözlerine bakarken
Gözüm uykuları tutamıyor
Rüyalarda sensiz çekilmiyor zaten
Yollama sensizliğini bir de düşlerime
Ey yar!
Yokluğun bana yetiyor…

Yüreğimde içli sözler
Dilimde ismini heceliyorum
Parmaklarım mum
Kalemim fitil,
Seni yazdıkça kâğıda
Damla damla eriyorum!

Mehtaplı bir gecede
Ay ışığıyla
Denize yazılmış
Yıldızlarla süslü bir mektup
Eline geçerse bir gün
Deniz gözyaşlarım
Ay gözlerimin ışığıdır
Gönül sahilimden gönderdim
Uzak yollardan geliyor
Yorgunluğu ondandır
Bana vermiş olduğun sözleri
Ben tutuyorum içimde
Nefes gibi,
Hayat veriyorlar
Zamana yenilmiş ömrüme
Yaşam yormuş zaten bedenimi
Ey yalnızlık bir de sen vurma!
Ölmüş hissediyorum kendimi

05-03-2012
Şair, Burhan AKSU