Yaşarken bilinmiyor ana baba değeri
Birgün hoca selâyı verince anlıyorsun
Seneler geçse bile dolmuyor ki yerleri
Bunu yaşın kemale erince anlıyorsun

Ömrünü aydınlatan iki güneş batıyor
Ardında duran koca koca dağlar yitiyor
Çöküyor omuzların lale devri bitiyor
Sorumluluk boynunu sarınca anlıyorsun

Her yerde onlardan hatıra arıyorsun
Keşke dolu hislerle maziye dalıyorsun
Ara sıra oturup albümü tarıyorsun
Resimleri ortaya serince anlıyorsun

Aklına öfke ile denen sözler düşüyor
Yolunu gözleyen o nurlu yüzler düşüyor
Hem ciğerin yanıyor hem de için üşüyor
Yanlızlık yüreğini burunca anlıyorsun

Hâlbuki evlâdını tozdan sakınıyorsun
Öpüyor kokluyorsun narin dokunuyorsun
Babana seviyorum derken çekiniyorsun
Bayramda sessiz eve girince anlıyorsun

Bedenin sağlam dursa ruh neden yoruluyor
Bedduadan kaçınan duaya sarılıyor
Ne zaman inciniyor insan nasıl kırılıyor
Öz evladın gönlünü kırınca anlıyorsun

Fırsatlar elimizden nasıl kaçıyor nasıl
Ana baba yanında hemen bitiyor fasıl
Seçiyorsun güzeli çirkinden usul usul
Ne sahtedir ne gerçek görünce anlıyorsun

Vedat ÜNAL