elbet
hayallerde aşklar gibi su geçirmez değildir
gün gelir ağrısıyla, sancısıyla yaşam sızar içeri…




bazen,
hani bazen bir şiir kırılır ya dalından
kırmızıya yeşeren bir umut
boğulur ya göz çukurlarından
işte o vakit
kimim,
kimiz diye sorarsın kendine




arar durur
kaybolursun boşluklarında
ve nihayetinde anlarsın ki
adı da rütbesi de yoktur
bazı hayallerin ve aşkların
yaşarsın tılsımında
yaşatırsın




kök verdikçe derinliğine
tomurcuklanır
çiçek açarsın mevsimsiz
için dışın menevişleşir üryanlığına
an be an uzanırsın göğün sarısına
kelebekleştikçe ruhun
yağarsın benek benek
kanatlarından flutopyana


/


beni soracak olursan
neyse boş ver beni
her gece duamda olduğunu bil yeter
sen nasılsın...

kim bilir haklısın belki de
hangi kurşun yara olmak ister ki bir kalbe
yine de sakallarımdaki ağaran kirlerin şahidi olmanı çok isterdim




elbet
ecelde yaşam gibi su geçirmez değildir
gün gelir keşkelerinin sancısından ölüm sızar içeri…












ilhanaşıcıtemmuzikibinonsekiz