VEFASIZ

Artık söyleyecek söz bulamadım
İnsanlar vefasız yıllar vefasız
Sabırla bekledim bak duramadım
Boşuna mı geçti yıllar vefasız

İnsanı yüceltir ahlakla erdem
Doğruluk dürüstlük söylenir her dem
beni anlayacak nereye gidem
Bana yar olmaz ki eller vefasız

Gönlüm zengin derde kalbi fukara
Sevgiyi saygıyı dökmüş çıkara
Sana bakar derki bu bahtı kara
Doğup büyüdüğüm yerler vefasız

Hal hatır sormaz ki dağ ile taşlar
Bazen konuk olur göçerken kuşlar
Hüzünle akınca gözdeki yaşlar
Ağlamaklı çıkan sesler vefasız

Tasavvur ettikçe halime kızdım
Yarenle dostları taşlara yazdım
Sevgiyle baktıkça mezarım kazdım
Ardımda saf tutan canlar vefasız

Aldın bir emanet ne kaldı devret
Evladı vatanda yapınca servet
Ardında kalınca hayırsız millet
Her şey yanlış değil neler vefasız

Can bulmuş pazarda yaşar da yaşar
Her şeyi o bilir coşar da coşar
Ezeli unutmuş ebede koşar
Allah can verir de kullar vefasız

Madem bir can buldun yaşa da bir gör
Sonra deme insan bu kadar mı kör
Tek başına yalnız yaşmışsan hür
Şemistan da derki kimler vefasız

22/07/2018