1
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
713
Okunma
bir çiçeğin
kokusuna gizliyorsun
yüreğini
bir kuşun
kanadına...
çiçek solar
biliyorsun
kanat kırılır...
bir bahçe kalır
tar ü mar
ve
viran
bir kırık kanat
rüzgara dargın...
bir ağacın
köküne saklıyorsun
bir sararmış meyveye
bilir sanıyorsun
anlar
duyar
varsıllık sandığın
yoksulluğunu...
kuş
hep habersiz konar
dallarına
rüzgar
fısıltısız
yapraklar arasında...
karanlığın örtüşü
vardır ya
günü
suyun
toprağa değişi gibi
sessiz
derin
ve
ürkütücü
bu kokusuzluktur
çiçekte
bu
kanatsızlıktır
kuşta...
bu meyvesizliktir
ağaçta
bu gecedir
bu zifiri bir gece
gözlerinde...
bilmez insan
geçse de
aylar
haftalar
yıllar
kimdir bilen varsıllığını
yoksulluğunu bilen kimdir..
bir çiçeğin
kokusuna gizliyorsun
yüreğini
bir kuşun
kanadına...
22/07/2018
ödemiş
Cevap Yaz