Konaktan aşk gemisiyle indik denize
Kordonda süzülüyoruz bak yüze yüze
Konakla karşı yaka bakar göz göze
Aşkını kalbime ördüm sindirdim
Yıllar var kalbimden çıkmaz İzmir lim

Kadife kaleye çıksam baksam buca ya
İsmin düşer gönlümden dilime heceye
Çok yalvardım ulu yaratanım yüceye
Alevli aşka soğuk su döküp söndürdün
Aşk dikeni vücudumdan çıkmaz İzmirlim

Mersinli çam dibinde eviniz yol uğrağımdı
Gençlik yıllarımda benim aşk otağımdı
Altmışlı seneler tam gençlik çağımdı
Beni ummanda bir sefine ye bindirdin
İçimdeki sevgin hiç bitmez İzmirlim

Biz o yıllar Bornova da fabrikadaydık
İlk sevgiyi orda tattık aşkı yaşadık
Gecelerimizi uzun sabahlara uladık
Bu sevgi ve sevdamız hiç bitmez gibiydin
Buselerinin tadı dudağımdan gitmez İzmirlim

Binerdik konaktan biz aşk vapuruna
Urla Çeşme Balçova dan İncir altına
İzmir körfezinden kordon boyuna
Sen bana ben sana aşk deniziydin
Bu denizden hiç su eksilmezdi İzmirlim

Tatil günü mekânımız Basma ne Garı
Aşk yuvamız kültür park İzmir fuarı
Gönlümüzden akardı o sevda pınarı
Güzelim sen on sekiz bende yirmiydim
Şu gönlümde aşk sevdası yanan İzmirlim

Ozan İSMAİL derki o gün ki aşkı yaşatan
Sevgilim mersinliden bense Eşref paşadan
Babası oldu aşkımıza olmaz noktası koyan
Bu aşkımızı Aydınlı bir terziyle sona erdirdin
Sana kıyamam mutlu ol sen güzel İZMİR lim

5 Nisan 1974 köy İsmail Detseli