her sonbahar mevsiminn dokuşunda
yüreğimden gecenleri bir biebilsen yar
sararıp dökülen yaprakların
hüzünle toprağa kavuşması gibi
yüz çevirmiş bir dalın bakışı gibi
yüzümdeki bakışı bir bilebilsen yar

yüreğimin sevgiye küsmüş gibiyim
yaralarım yeni kapandı yar
yavaş yavaş kendime gelmiş gibiyim
yüz çevirdim senden gelen dertlere
artık senin sevdanı tanımaz gibiyim
o halimi gözlerimden okuyabilsen yar
sana sitem içinde dua eder gibiyim

başıma gelen en güzel acıydın
içime yerleşen tatlı bir sancıydın
uğramazdı yanıma karanlık inan ki
gecenin vaktinde açan güneş gibiydin
ellerini ellerimden çekmeseydin yar
bir yanımda olabilseydin yar


gözlerimde saklı suskun bakışlarımın
acılarının üzerine yalan sevdan ile
ne olurdu dolmasaydın yar
yaşama sebebim olupta bir defa
uzaktanda olsa sevebilseydin yar
yüreğime dokuna bilseydin yar

sen senki vefasız kanadımı kıran yar
gözlerim kör artık dünyaya görmez
yüregim kapatmış kapısını kimse giremez
ne olur ne olur vefasız ecelim gelmeden
yalandanda olsa merhaba diyecek kadar
yıkılmış bedenimin yanına bir gelebilsen
ellerimi tutupda gözlerime bir bakabilsen
içimde kopan fırtınayı bir duyabilsen
bu senmisin bu kadar acıyla başbaşa
ayakta kalabilen diyebilsen sonramı
yılıpta yere düşen bedenimi
incitmeden sensizliğin yanında olan
mezarıma incitmeden koyabilsen vefasız
@ilkerbulut37669