Bir Garip Ulağım

Varsam da bir yol dilesem karlı dağlardan,
’Bir garip ulağım’ desem güllü bağlardan.
Diğeceğim var bülbüle: neden geçikmiş,
Hiç haberi yok mu geçen onca çağlardan.

Sabretmiş gül, hiç açmamış, tomurcuk kalmış,
Çok yazlara baharlara yabancı olmuş.
Pek tamahı varmış aşka, bülbül geçikmiş,
Son çare, şu şair ile bir haber salmış.

Daha da bekleyemezmiş; boynu bükülmüş,
Onun çağdaşları çoktan tek tek de solmuş.
Bunca zaman gelip geçmiş, bir el mi değmiş!
Söz verdiği gibi o bir bakire gülmüş.

Hakkını helâl eder mi? Onu ben bilmem!
Dünyaları verseler de yerinde olmam.
Güle çok kara bülbüller gelip dadanmış,
Yaprağına yel değmemiş, günahın almam.

Dağın karı eriyince anca uçuşu,
Diyor ki çok da çetinmiş burların kışı.
Hayat çok kısa ki bülbül, bu mu bahanen?
Gülün yanıp tutuşuyor, gelmiyor kuşu.

Mcio