ALİYE ABLA’YI…

Yıl bin dokuzyüz seksen,aylardan Haziran,
Tanıdım bir vesileyle, bende Aliye Abla’yı,
Müşvik hanımefendi, derli toplu bir insan,
Sebep olur hayırlara,gördüm Aliye Abla’yı…

Yıl dokuz yüz seksen bir, aylardan Ağustos,
Hanemiz sıkıntılıdır,yemişiz birlerinden tos,
Ağustos yirmi üçte,işin üstüne olmalıydı sos,
Komşu telefonundan,duydum Aliye Abla’yı…

Neler oluyor Nurettin,ne bu sıkıntı,ne arıza
Bilmem ki Aliye Abla,siz göstereceksiniz rıza,
Sizlerde yok mudur bir kişi?Vekil ola bu kıza,
Benim söylediğim söz,başa saldı Aliye Abla’yı…

O gün, bugündür biliyoruz,haneyi baba evi,
Ocakları olmuştur bize,mukaddes ve uhrevi,
Yakın akraba sayarım,dede,babadan toy evi,
Haneme şeref veriyor, sayarım Aliye Abla’yı…

Kızlarıyla,oğulları olmuşlardır bana,kardeş,
Mülayim melaike,Hacı Ali Taner gibi bir eş,
İyilik sever ve çok mert,bir o kadar çilekeş,
Her zaman hatırlarım,saygıyla Aliye Abla’yı…

Sofrasının başında,anne,kardeşle,görümce,
Hizmette kusur eylemedi, onlara ince ince,
Geleceği dert etmedi,bilmedi gam,düşünce,
Her zaman söyleyip,hatırlarım Aliye Abla’yı…

Aile deyip geçmeyin,var onlarda kalabalık,
Çokta fazla önemlidir, her türden akrabalık,
Allah dara salmasın,imdadına yetişsin Halık,
Muhabbet ve saygıyla,severim Aliye Abla’yı…

Her bir zaman gördüm,teyze,bacı ve yiyenler,
Ayrıca yoldan geçerken,sofrasından yiyenler,
Bilirim dört bir yanında,metheyleyip diyenler,
Mert ve cömertçe yaşar,anladım Aliye Abla’yı…

Hacı Ali Abi rahmetli,çok başkaca bir, kişilikti,
Sofrasında muhabbetimiz,ne sondu,nede ilkti,
Aile, evlatları için, Sultan Süleyman’dı,mülktü,
Hep rahmetle yad eyler,buldum Aliye Abla’yı…

Yücel oğlu umududur,bir tekte erkek evladı,
Yürümedi düzeni,gözünde kalmıştır muradı,
Adam gibi adamdır, çıkmaz figan ile feryadı,
Geleceğinin merakı da,almıştır Aliye Abla’yı…

Şefika Bacım tatlı dili,munis ve muhabbetli,
Eşi ve evlatlarına,çok ilgilidir ve çok dikkatli,
Çalışıyor Aslan Maşallah,okulu yayadır o atlı,
Çocuklarına anne-baba,anladım Aliye Abla’yı…

Gülseren ortanca kızı,çalışkan ve çok sosyal,
Kaliteli yaşar,düzgün giyimli,sever hasbıhal,
Çiçeği, gülü evladıdır,olamaz ona eş, emsal,
Yüreği kalmış onlarda, sandım Aliye Abla’yı…

Küçüğü ve son beşiği,vazgeçilmezdir Birsen’i,
Her fırsatını buldukça,kırıyor onlara dümeni,
Kalbinin en derin yerinde,bitmez ki serüveni,
Mutluluğu mutlu eder,tanıdım Aliye Abla’yı…

Evlatlarının hasretinden,terk eylemiştir Iğdır’ı,
Yalova’ya göç eylemiş,kurmuştur otağı,çadırı,
Geçmişi bırakmış geride,var çocukların hatırı,
Hayat çok hırpalamıştır,yormuş Aliye Abla’yı…

Şeyhim;Derki bildiğimi yazdım,geldim buraya,
Bazı zamanlar,özlemler ile aklıda gider ,sılaya,
Her bir zaman dualarım,olmuştur O Mevla’ya,
Huzur ve rahatlık versin,korusun Aliye Abla’yı…

Nurettin GÜLBEY
Saat : 20:05
16.07.2018
YALOVA