6
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1153
Okunma

Yandıkca yandı yanan yüreğim
Evlat acısıyla ağlar gözlerim
Kabusa döndü yalnız hayatım
Evlat hasretiyle yanar ağlarım
Ayrıldım yarden kadermiş dedim
İçimde yangınım ah dursa dedim
Yazmakla bitmez benim kaderim
Evlat hasretiyle yanar ağlarım
Yediğim içtiğim zehirdir bana
Diri diri girdim sanki mezara
Görseydim evlat seni birdaha
Evlat hasretiyle yandı yüreğim
Dünyamı yaksanda ben hep üşürüm
Düşmanım gülsede kalbimde hüzün
Ağlamaz oldu kurudu gözüm
Evlat hasretiyle yandı yüreğim
Gittiğim yerleri bilemez oldum
Evlat hasretiyle yandım kavruldum
Şeker dediler sanki ben öldüm
Evlat hasreti beni yedi bitirdi
Şair. Kamil Karaağaç. 16. 7. 2018. 388
5.0
100% (8)