Mademki gideceksin
Taş nemli duvarlara adını kazımadan önce
Bütün gece seyrine dalan canımı yakma
Aklıma sukut dilime yapışmış acın ile
Avcısı hazır bir kalbin döşeğinde

Bu gitmeler şakaya gelmez
Bende ayrılık sende gitmelerin coşkusu
Ateş olur buz tutan yolların parke taşlarında
Otuz sekiz, kırk iki yazar Ayak izlerimiz

Yalnızlığım geceyi boğarken nazlı ve mağdur
Lapa lapa hüzün yağıyor gözlerime her an
Yangınlar ah o dumanı tütmeyen yangınlar
O yağan yağmur “sen miydin sevgilim

Hakkım yok ki durdurmaya seni
Ne desem, kıyamet koparacak gözlerim
Kırık bir pencere acık kalır gidersen
Uğurlarken kimler avutur beni

Neredesin ey gözlerimin sancağı
Bir kibrit çakıp yaktığın denizlerin ortasındayım
Limanlar öksüz rıhtımlar darmaduman
Kalkerken beyaz bir gemi dünyadan...

Remziye ÇELİK
10-07 /2018 ..22/40

Fotoğraf/Çetin Koyuncu - Make Up Artist Eğitmen