Aslan, kurt, tilki, üçü, yine çıkmışlar yola,
Yorulunca bir yerde, biraz vermişler mola...

Tilki kurda gelerek, bir maruzat arz etmiş,
“ – Çok acıktım efendim, inanın pilim bitmiş,

Eğer sizde açsanız, krala az gitseniz,
Bu durumu saygıyla, aslana arz etseniz…”

“- Olur…” demiş bizim kurt, aslana etmiş kelam,
Saygı ile eğilmiş, hürmetle, sevgi, selam.

“- Sayın kralım!..” demiş, “ - çok acıktık biz dahi
Avlansanız siz şöyle, sizde yeseniz sahi.

İkram etmek kralın, şanındandır yakışır,
Karnımız doysa şöyle, oynasak şıkır şıkır…”

İşte böyle sözlerle, kurt aslanı tavlamış
Aslan gitmiş bir geyik, keçi, tavşan avlamış.

Çağırmış kurdu hemen “- payla bunları!” demiş,
Kurt ne yapacak diye, dikkatlice beklemiş.

Kurt demiş ki;”- hünkarım, geyik hakkınız kesin,
Keçi de benim olsun, tilki de tavşan yesin.

Aslan kurdu çağırmış;”- gel yanıma acele,”
Vurmuş aslan pençesin, kurt kavuşmuş ecele.

Sonra dönmüş tilkiye,”- avı bize sen payla,
Bölüştür şu avları, yiyelim biz sırayla…”

Tilki;”- aman efendim, peki olur ne demek,
Tavşan kahvaltılıktır, keçi, geyik son yemek.

Hepsini de siz yiyin, hepsi sizin hakkınız,
Bizse dua ederiz, hepsi sizin rızkınız…”

“- Aferin!” demiş aslan, tilkiye seslenerek,
“- Böyle adaleti sen kimden aldın?” diyerek

“- Çok hoşuma gitti bu, aferin tilki sana,
İşte bu adaleti nerden bildin, de bana…”

Kurnaz tilki, cesaret bulup, şöyle söylemiş;
“- Yerde cansız uzanan, zavallı kurttan!..” demiş.

Aslan bakmış tadına, önce yemiş payını,
Sonra tilkiye vermiş, avların alayını…

İşte dostlar bu kıssa, böylece sona erdi,
Hissesi de bizlere çok güzel dersler verdi.

Ben de kendi payıma, düşeni alıverdim,
Derin bir düşünceye, öylece dalıverdim…

Kadir Çetin 26.05.08 Nazilli