Ardına yazmışlar modelli arabaların
Ezberlemişiz hepten “Çanakkale Geçilmez”
Dedeleri şehit anaların babaların
Yetim yetime ağlar “Çanakkale geçilmez”

Geçer gemiler boğazdan, yükleri bilinmez
Kimileri özeldir içlerine girilmez
Gülerler yüzümüze maksatları bilinmez
Onlar bile söylerler “Çanakkale geçilmez”

“Dur Yolcu” diyerek kabarıp emri çakarız
Laf ettik zannedip övünür hava atarız
Geç yatarız her gece huyumuz geç kalkarız
Uykuda da söyleriz “Çanakkale geçilmez”

Mermerden tunturaklı ne mezarlar yapmışlar
Vanlı Batmanlı, diye de taşına yazmışlar
Her martta gelip başlarında nutuk atmışlar
Kem kümlü dilimizle “Çanakkale geçilmez”

Elimizde kalan tek şey duygu sömürüsü
Biz ağlarken havadan geçer düşman sürüsü
Hepimizin kanında kola marka virüsü
Boş boş bakıp sallarız “Çanakkale geçilmez”
*
ODABAŞI söyleme sözlerin gider boşa
Gerçekler sevilmez hurafeler gider hoşa
Vur kafanı acımadan her gördüğün taşa
Bil bil de öyle bağır “Çanakkale geçilmez”

Mayıs-2013/KEPEZ


fotoğraf:Şuayip ODABAŞI
(Çanakkale’de Şakir’in Yeri’den Kilit Bahir’deki "Dur Yolcu" diyen askere bakan İngiliz.)