6
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1037
Okunma
rüzgara küsüp
terk ettik bulutu
oysa bu yağmur bizim
ve yatağıyla buluşacak kadar derine kazmıştı kalbimizin elleri
teri soğuyan nemiyle
esip gitti
senli benli büyüyen aşk
kucağından inip emeklemeye başladığında
kalbinin anadiliyle öğrenmişti
biz" demeyi
bilirsin,
ilk adımla büyür çocuk
anne kokusunun yerini alan sokaklar
evlatlık alır
ıssızlığın avlusundan
şimdi bir siyahın çekim ekine yaslıyorum seni
gözlerimde yer eden her rengin esas duruşuyla
yalandan da olsa sevmediğimi söylemek
inkar etmeden
ve incitmeden aynada yansıyan gözlerime
bencinlik biliyorum
ola ki,
kalabalıklar içinde kalbine ayna tutan biri olur da
göz kırpacak olursa aşka
beni hatırla
çünkü zaman unutturacak kadar uzun boylu değil
özlemlerim sarılsın boynuna
şal misali
olur ya
ben sizlik ten
üşütür diye seni..