Gözlerin gözlerime düştüğü an var ya
Açıldı mutluluk kapıları
Sevda tohumları ekildi yüreğime
Ateş bacayı sardı
Mutluluk hormonları salgılamaya başladı bedenim

Kalbim yerinden çıkacak gibi yer değiştiriyordu
İçimdeki çocuk canlanmıştı yine
Sınırsız sevgi dedikleri buydu belki de
Neydi seni bu kadar farklı kılan
Böylesine elimi ayağımı bağlayan

İçimi ısıtan gülüşlerin mi
Yoksa bakmaya doyamadığım o yeşil gözlerin mi
Seninle hiç olmadık zamanlarda karşılaşıyorduk
Karşılaşmamız tesadüf mü yoksa takdiri ilahi mi

Bir şeyler akıyor içimden
Patlayan bir yanardağ misali
Korkarım yakacak bu ateş ikimizi de
Benim mecnundan ne farkım var ki

Hüznü kaldırdım en üst raflara
Bir daha uğramasın yanımıza
Seni anlatan şarkılar çınlıyor kulaklarımda
Vurdum duymaz olma yakarışlarıma

İsyanlar içinde boğulurken ben
Seni anlamak o kadar zor ki
Usta bir ressamın fırçasından çıkmış
İmzası atılmamış bir tablo gibisin gözümde

Karanlık dünyama ışık saçıyorsun
Aşkı hiç tatmamış yüreğimde
Endişeli bir bekleyiş hala üzerimde
Kasırgaya dönüşecek fırtınalar koparıyorsun

Her gördüğün rüya mutlu sonla bitmez ki
Yüzünde gördüklerinin şaşkınlığı
Arkasına bile bakmadan gider o çok sevdiğin
İşte bu yüzden gözlerimi kapatamıyorum
Bir daha asla göremeyeceğim korkusuyla
Yeni bir güne sensiz uyanmak istemiyorum ...





Refik
04 . 07 . 2018
İstanbul