Masivaya öyle yakıştıydı ki !
Avuç avuç uçurtmalar ekmeye
Benim göklerime kimler kıydı ki ?
Kıyamazdım iplerini çekmeye
İmkanım olmadı,döndüm ve gittim
Umudumu dal dal,saksıya diktim…..

Dilim dilim kesildiğinde gökler
Tutamaz bulutlar göz yaşlarını
Sabret sen,onlarda öğrenecekler
Dal ucunda koyup ilkbaharını
Gidenleri gördüm,buna şahittim
Mumlar yandı,yüreğimden eksiltim…..

Bir bilen söylesin,çıksın bir adım
Ortaya devirsin,bütün varını
Kim ne bilir,ben ona ne sakladım
Zakkum gibi sözler,akıl karı mı ?
En güzel sözlere,sandık kilittim
Kar gibi düşerken,buz gibi bittim…..

Bir iğde dalına asılı mendil
Bir iz kalmış, belli sabık bahardan
Mâna can verirken,maddedir delil
Tek elde kalan bu,kurtulan yar’dan
Yerinde munistim,yerinde serttim
Öğrendiğim kati,sanmam öğrettim…..

Çektim ilmiğinden,çözülsün artık
Bu bedene ağır,bir ömürlük yük
Fikirler kilitli,zorlanır mantık
Ve düşer keremin elinden külünk
-Ona döndüm zaten ona aittim-
-Gelirken ben,gideceğim demiştim-…..

30.06.2018.GÜREL Nezlim