seninle yitik adalarda suların sessizliğini okuyalım gel
herkesin kendine aittir yolculuğu
aynı kaderin eşlikçisiyiz belkide
sıradanlar arşivinde yeri olmayan kitaplarız
vicdan adalet kendini keşfetme çabası kimde var
işte bu yüzden şiir bir aforizma iç döküm
seninle yitik adalarda suların sessizliğini okuyalım gel

son güz sonatında ağaçlar yaprak döküyor yol boyu
peronlardan giden sevgililer ıssız düşün sessiz uysal tanığı
özgürlük yalnızlıktır sevgilim sende eşlik et bu serenata
kırlangıçlar kanat çırparken öykülerde
belki bir gün yabanıl göçmenler gibi sana dönerim

john lennon jullia şarkısını dinleriz belki yeniden
düşünen üreten insanlara rastlarız caddelerde
bu devir sıradan insanların en parlak zamanı
soylu sınıfın sonbaharı
kehanet dudaklarındaki nar kırmızısı akşamları çoktan kanattım

göğsünün uykulu bahçelerine karanfiller ekeceğim
yapay diyaloglara çalakalem akımlara gecenin kapılarını kapatacağım
naylon karakterler şehrinden çıkacağım
gittikçe çoğalıyor genç wertherin acıları
feodal toplumdan burjuva topluma
yığından bireye geçebilecek misin ey şehir


john lennon jullia şarkısını dinleriz belki yeniden
düşünen üreten insanlara rastlarız caddelerde
seninle yitik adalarda suların sessizliğini okuyalım gel
herkesin kendine aittir yolculuğu
vicdan adalet kendini keşfetme çabası kimde var
işte bu yüzden şiir bir aforizma iç döküm

Ömriye KARATAŞ
26.06.2018