Leylifer



Yaranın ve yüreğin sesi
Hecesi her nefesin
Göğün parıldayan köşesi
Fesleğen parçası
Leylifer

Aynaya yansıyan sükût
Bir bahçe bir ibrişim delice bir ağyar nefesi
Leylifer adım gibi Leylifer ruhum gibi
Bir yanı hep yarım kalbimin bercestesi Leylifer

Gülistan bir bahardan sonar yağar
Serin ve ılıktır bakışları
Dem onda çoğalınca uzar çığlıklar
Leylifer’in penceresinde çiseler Avare duruşlar
Yağmur yüklüdür yüreği
Bulut ondan almıştır tenini
Rengârenk asuman bir bahan kadar minnet yüklüdür
Leylifer’in işaret parmağından yansıyan kütle
Dağların kalbine inen yankı olmuştur
Bu şehrin bu dev köyün hamurunda Leylifer
Bu nehrin bu sezişin bu akışına huzurunda Leylifer

Harmanlamış ve toplamış yoğunluklar yüklenircesinedir
Bakınca duraksar güneş
Susunca susar kâinat
Leylifer habercisidir günün gündüzün ve gecenin

Ve şahika
Ve yokuş
Ve hayatın akrabası ölüm
Leylifer ne demek gitmek
Sarhoş kelimeleri bana bırakmak da ne demek
İki ucu kesik bir tramvay olan hayatın
Kendi başına yol alan yönünü bana bıraktın demek

Leylifer gitme/yecek
Leylifer kal/mayacak