Sırf gittiğin günü hatırlatıyor diye.
Hala dost biliyorum yağmuru.
Atıyorum kendimi sokaklara.
Haykırıyorum sokaklara gidişini.
Dönmeyeceğini bilsem de,
Bilmesinler istiyorum temelli gittiğini.

Güzel günleri saklıyorum bavulumda.
Günü gelirde gidersem diye bir yere.
Hep toplu dursun istiyorum seni hatırlatan kıyafetlerim.
Güneşin doğuşuna denk gelsin istiyorum.
Güneş doğduğu anda yola çıkarsam.
Daha bir yaşayabileyim diye seni içimde.

İçinden çıkılır gibi değil.
Geç içimden düşüneyim seni içimden.
Bu hasret duvarı yıkılır gibi değil.
Halim ortada bak görmek istersen...


Kaldı ki yoksun.
Yetim kalıyor tümcelerim.
Küs gecelerim gündüzüme.
Sebepsiz dökülüyor gözyaşlarım.
Kabusa dönüyor rüyalarım.
Sırf gittiğin günü hatırlatıyor diye.
Yağmurlu havalarda şemsiyesiz çıkıyorum sokağa.
Her damlasını tenimde hissediyorum.
Kimsesizliğim üşüyor gecenin ayazında.
Sen yoksun.
Hiç gelmeyecek olan sana anlatmak tüm bunları.
Anlamsız biliyorum.
Yine de olmuyor yapamıyorum.
Hiçbir anımda olmasan da.
Hiçbir anı sensiz yaşamayayım diye.


Yağmura minnettarım.
Arada bir olsa da buluşturuyor diye bizi anılarda.
Ve hep dostum kalacak yağmur.
Sırf gittiğin günü hatırlatıyor diye...