KEMERKAYALI
Efendim anlatayım Kemerkaya’yı
Kadınlar giyerdi, şalvarı sayayı
İşçisi yapar hep boyayı sıvayı
Alın teriyle YANAR Kemerkayalı.

Okumuş insanı alimi pek çoktur
Gideni gider, köye geleni yoktur
Fakirdir amma harama gözü toktur
Ekmeği helal BANAR Kemerkayalı.

Soğan sarımsak bahçelerde kokarlar
Katmer eder ocaklarını yakarlar
Bağ yaprakları asmalardan bakarlar
Gölgesinde hep DÖNER Kemerkayalı.

Buğday ile arpa işlenir ovandan
Yüzlere kan gelir tertemiz havandan
Yetişen sağlam olur çıkar yuvandan
Gider gurbete KONAR Kemerkayalı.

Kaysıyı kirazı ah soğuk vurmazsa
Gençler avrupa için hayal kurmazsa
Gurbette olanlar gurbette durmazsa
Dünyayı cennet SANAR Kemerkayalı.

Komşunun da derdi komşusuna derttir
Kışın esen poyrazı çok soğuk serttir
İnsanı sıcak kanlıdır çokta merttir
Her zaman ikram SUNAR Kemerkayalı.

Bereket yağar yaylaların koyundan,
Yedikapı göleti dolar suyundan
Konya Ankara yolu geçer kıyından
Köyde patpata BİNER Kemerkayalı.

Sivriden seyreder ovayı dağları
Menekşelidedir bahçesi bağları
Damlalı Dede’sinde demle çayları
Dağlardan köye İNER Kemerkayalı.

ŞAIR EBUZER ÖZKAN