Yıllar nasıl geçti bilemedim
Istırapları içimden silemedim
Güldüm ama gerçek gülmedim
İsraf oldu bunca ömrüm

Hızla geçti hep günler
Ömrüme vermedim değer
Her şey beni aldatmış meğer
İsraf oldu bunca ömrüm

Bir baktım ki ömür bitmekte
Gençliğim tükenip gitmekte
Fayda yoktur hiç bir şeyde
İsraf oldu bunca ömrüm

Rüzgâr gibi esip geçti
Nice güzellikler acılar biçti
Meğer bu dünya bir hiçti
İsraf oldu bunca ömrüm
08.08.2002

Paylaş:

16 Beğeni

+8 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (10)

5.0

100% (10)

Bunca ömrüm Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Bunca ömrüm şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

BUNCA ÖMRÜM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

yağmur 1, @yagmur-1

21.6.2018 12:19:11

Çok güzel bir şiir değerli şair dost,be çok ömür boşa geçti,ne çok gençlik yitip gitti,sistemliydi,gerçekti ve ustaca yazılmış bir şiir kutlarım kaleminizi ve sizi sevgi ve selamlarımla

kadir elcek, @kadir-elcek

20.6.2018 21:31:07

Ömrüme vermedim değer
Her şey beni aldatmış meğer..............aaaah keşkeler olmasaydı keşke hayatımızda ama çok aldandık,sizin vurgunuz da tam yerini bulmuş hocam yüreğine sağlık

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ, @ismailoglumustafayilmaz

20.6.2018 20:38:26

BEN SENİ SEVDİKÇE

Ben seni sevdikçe sen güzel oldun
Gündüzü geceyi yolda bıraktın,
Sen de meyil verdin sevdalım oldun
Venüs’ü, eceyi’yı yolda bıraktın,

Sevda düştü sere başlar bulanık
Seven maşuk arar gönlü dolanık
Çöllerde vahada oldu aranık
Mecnun’u Leyla’yı yolda bıraktın.

Kara sevdalılar karalar bağlar
Aşık olanların yüreği çağlar
Ferhat dağı deler Şirin’i ağlar
Ferhat’ı, Şirin’i yolda bıraktın.

Gittin izlerini bulamaz oldum
Evrende yitik iz acıyla doldum
Kerem oldum Aslı için yoruldum
Kerem'i Aslı'yı yolda bıraktın.

Neler gördü gönül neleri umdu
Çölleri dolaştı gördüğü kumdu
Kamber arzu ile gözleri yumdu
Kamber'i Arzu'yu yolda bıraktın.

Deli gönül ilden ile taşındı
Ömür törpüsüyle yontup aşındı
Yaşam bitti dendi mevsim kışındı
İSMAİLOĞLU’nu yolda bıraktın.
---- 22.03.1969 – Adana

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul.

BİR ŞİİRİMİ SUNUYORUM. .............................. Saygı ve selamlar..