Şenay
Ş’iirimin başlangıcı, şaheserim
Gönül dilinden çıkan, nağmelerim Ey ruhumu okşayan, bahar yelim .....Senki, hayalini bile sevdiğimsin .....Aşka, mecbur kalan, eserimsin E’lif gibi, dik olsun duruşun Vav misali, O’na boyun büküşün Sabır, bu hayatta tek kurtuluşun .....Senki, yarama merhem seçtiğimsin .....Aşka, ilaç olan, benim eserimsin N’e aşka hayran, ne aşksız kalan Kalp dediğin, yumruk kadar alan O ufak alana, nice sevda sığdıran .....Senki, gönül odamda misafirimsin .....Aşkı, kabul ettiğim, tek eserimsin A’h, yürek yangınıma, sebebim Ölene dek kalbinde, müebbetim Vuslatından, cemaline hasretim .....Senki, kalbime vurulmuş kelepçemsin .....Aşkı, mahpus seçtiğim, zanlı eserimsin Y’alvarmam, sonum ölüm olsa bile Bülbül, dikeninden bahseder mi güle Bu sevda, ibret olsun, gayrı ele .....Senki, dünyada aldığım ilk nefesimsin .....Aşkı, ahiret dediğim, en son eserimsin |