1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1407
Okunma
gittim;
yüzü güzelleşsin diye ayrılığın,
gittim; gelmeleri ustalaştırmaya...
azrail’i gördüm bir gün
dedemle kahve içerken, kapı arasından
bir daha kahve istemedi dedem...
o gün inandım
tabutların ormandan hüzün taşıdıklarına...
çiviye vurdukça usta
uzak bir kalbi ayrılık delmektedir.
tanıyıverdi gideni
çekici eline vurdu üstat
ve çürüğe ayrıldı tabut, içindeki ayrılıkla
üzerine not düşüldü:
-sahibi tarafından beğenilmedi-
gökçeşair
Cevap Yaz