ALLAH DERKEN!!

Kıyamet geldiğinde, perişan olur kullar
Kimse kimseye bakmaz, gözlediği o yollar
Gökyüzü yere inse, varlar içinde yoklar
Kalpler yangın yeridir, katreler Allah derken.

Kan ağlarken insanlar, görün yas tutuyorum
Sabır gerek kullara, avuyu yutuyorum
Dertleri derman edip, hüznü kurutuyorum
Kalpler zikre dalar, zerreler Allah derken.

Çırâ gibi yanarken, pişerken hamdım oldum
Rabbimin o lutfuyla, huzurda ikram buldum .
Hemhal oldukça derde, kara sevdamla soldum
Âriflerde olur âr, O diller Allah derken.

Acizliğimi bildim, ölümden ibret aldım
Dâim olan teksin sen, aşkla huzurda kaldım
Deryanda katreciğim, aşkla ummana daldım .
Yıldızlar güle döner, garipler Allah derken.

Yarab aşkınla döner, arş, felek ve dervişler
Hicran oku saplanır, gönlümde bekleyişler
Sevdanla dağlanırken, yüzümde menevişler
Rahmetle güller açar, gönüller Allah derken.
*
Nigâr Bedirhan