2
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
940
Okunma
Ölümü duvarıma asıp,
Geçiyorum karşısına.
Gülen gözlere bakarken buluyorum kendimi.
Umut vadeden bir ölüm.
Sarıyor her yanımı işittiğim soğuk,
Kaplıyor ruhumu içimin karanlığı.
Boğuluyorum kendi benliğimde.
Ama ölüm gelmek bilmiyor !
Önümde duruyor işte,
Kucaklanmaya hazır bir hüzün,
Bağrına basılası bir yok oluş,
Ve ölünesi bir hayat.
Kendimi hiçliğe emanet ediyorum
Beynime anlamsızca süregelen bir ölüm düşüyor.
Ve henüz hiçbir şey olup bitmeden,
Tutunuveriyor ruhum bedenime.
Ve mezarın biri, bir ölü aramaya çıkıyor…
Cevap Yaz