susuyorum
düşünüyorum sadece
sessizliği dinliyorum
ne çok konuşuyo şu sessizlik

bi ağaç çiçek açmış
bi kuş kanat çırptı
bi cemre daha düşmüş olmalı
bi martı uzandı kainatın sofrasına
denizden bi balık daha aldı tabağına
suyun dibinde yas vardır şimdi
düşünüyorum
balıklarda ağlıyodur dimi

gökyüzü kararsız
ağlayıp boşaltsa ya içini
bağırıp gürlese ya
çığlıklarıma gizlesem hıçkırıklarımı

insanlar nereye koşturuyolar böyle
şu adam ne bekliyo yarım saattir
tren düdük çaldı
adam saatine baktı yine
ben saydım, yarım saat oldu
gelmedi beklenen
gelmeyenleri düşünüyorum
hiç gelmemişleri

gökyüzü tutamadı yaşlarını daha fazla
bi kadın şemsiye aldı, beş lira
aceleyle açtı
yeni çıkmış kuaförden belli
ıslanmaktan korkanları düşünüyorum

bende tutamadım bulutlarımı
salıverdim yağmurlarımı
gülen insanları düşünüyorum şimdi
kulağımda çınlayan şuh kahkahaları

bi konsomatris bi masaya gitti
hoşgeldiniz dedi salyalı bakışlara
etine dokunan yılışık ellere ses çıkarmadı
bi adam olay çıkardı, aldırmadı kimse
bi garson boşları tazeledi

’’ben seni unutmak için sevmedim’’ dedi,
elinde mikrofon olan adam
o kadını düşünüyorum
sahipsiz olmalı, çaresiz
sahibi olanları düşünüyorum

bi kız çocuğu akordiyon çalıyo sokakta
saçları uzun, örgülü
gülümsüyo
dişleri seyrek
minik ellerini düşünüyorum
bozuk paraları sayarken

bi kız bi oğlanı öptü şimdi şurda
kız mutlu
mutlular
mutluluğu düşünüyorum
sevişenleri şu anda
geceleri kabus görmeyenleri
uykusunda gülümseyenleri
boşalan insanları düşünüyorum şimdi

ben geldim gidiyorum
tadı kalmadı bu mekanın
gelmeyenleri düşünüyorum
hiç gelmeyenlerle gitmeyenleri
rezerveleri

düşünüyorum
düşünmeyen insanları düşünüyorum şimdi
hiç düşünülmeden yaşlanmış düşünceleri