bana
uçmayı anlatma
kol kanat geremedikten sonra ufkuma…

.
…
.

bir bütünün
bilmem kaçıncı parçasıyım bilmiyorum
bütün kalbimle dilemiştim oysa
parçalarına ayrılmamayı,
suretinden savrulmamayı



birazdan yağmur yağacak
nasıl olacaksa,
senden geçip kendime uğramalıyım
şemsiyesi olmalıyım belki de göz yaşlarımın
ya da ne bileyim tek gidişlik bir bilete bavul mesela



kanatsız kuş gibidir
uyumadan biten tüm masallar
kalemsiz kağıt gibidir perisiz ilhamlar
ağaran saç oldum tel tel dökülen mısralara
ömrüm dağılmış mürekkepken şiir bana küsmüş kime ne



mum misali ateşim
eriyen zamanım bir ipin ucunda
tutun gölgemi bittiği yerden
titrekliğime an,
şafağıma tan olayım son kere



oysa,
bir masal ülkesine taşıyabilseydik umutlarımızı
bir varmış biz olsak hiç ama hiç yok olmasaydık
intihar etmezdi çocukluğum rüzgarsız bir uçurtmanın yerçekiminde
ve ben bu şiiri göçüne tutukluk yapmış bir kuşun kalbine gömmezdim

.
…
.

bana
uçmayı anlatma
süzüm süzüm süzülüp konamadıktan sonra ruhuma…










ilhanaşıcıhaziranikibinonsekiz