Her günüm ayrı ziyan usandım yaşamaktan
Ruhum bedenime yük acizim taşımaktan
Bıktım gülen gözlerle yaramı kaşımaktan
Dertlerim keyfe keder bırakmıyor yıkmadan.

Ağzından çıkan sözler testere dişi gibi
Demir leblebi yuttum acının keşi gibi
Yanıyorum vicdansız isyan ateşi gibi
Geçiyorum dünyadan hiç bir iz bırakmadan.

Seni doğurmasa da taş doğursaymış anan
Yar diyerek göğsüne basardı belki yanan
İnandığına körmüş gördüğüne inanan
Bir tek günüm geçmedi dişlerimi sıkmadan.

Sen mi vermiştin kıydın yaratmadığın cana?
Azrail’e diz çöktü beni doğuran ana
Ol canımın sahibi yapışsın da yakana
Uğramasın ecelin bu dünyadan bıkmadan.

Madem onca yılımı tekrar çevirdin başa
Sen de benim gibi yan, yan ve içinde yaşa
Rabbim muhtaç eylesin bağrını kara taşa
Alacağın her nefes haram olsun çıkmadan.

Seher Emrullahoglu