Karanlıkların ardından özlem
Yeni bir sabaha uyanır gibi
Gerçeği görür göklerde
Aç kalmasın diye yavrular kuytularda
Gerinir tabiat kuşlar aç kalmış gibi sofrasında
Silerdi siyahları uykusuz gecelerce
Umut şafaklarına uyanırken mehtap
İçindeki cevheri kıskanır gibi
Sunardı gölgeler düşünceleri...

Bazen inleyen kağnı şapkaları gibi gölgeler
Ayazında çatlayan dudakları vardı
Yorgunluk bilmeyen göğsünde
Biriken su gibi sevdaları vardı bir yere sığdıramadığı
Hayalini görür de yazardı iki satır mektup
Bağışlardı matemini dar boğazlarda
Anasının kuzusu ne yapsın ki
Bu günler için okutup büyütülmüştü...

Düşmeden nazik bedeni toprağa
İnerdi meşin üzerine alın teri
Feda olsun bu memlekete derdi
Bitmeyen zamanların ağıdı yağardı mekana
İşte o zaman her şeyi feda etmek gerek
Bu vatanın her karış toprağı kıymetlidir
Ona atasından ebedi yadigar...

Çabuk ulaşır, tez elden cennet haberleri
Bahçesindeki mis kokuları gibi yayılırdı kaderi
Yüzü gülümserdi mehmedin çoğu kez
Her şeyden haberliymiş gibi
Sırası gelen şehidim
Sözü geçerdi, geçit vermez ormanlarına
Her şeyi koymuştu artık can yoluna...

Sabırsız düşünceleri vardı
Helaldi her şey sana anamın ak sütü gibi
Her şey, Vatan içindi, Vatan
Kim ki ! Şehit olmazdı bu toprak için
Sıksan toprağı anam kokardı
Sen rahat uyu şehidim
Sunardı gölgeler gözyaşlarını...

Behçet Bük Eskişehir
7.6.2018