Olur olmaz
Deniz kıyılarına atıyor beni
Senden kalan hiçliğim.
Martılara söylemiştim ya gidişini
Attığım simite
Her gelişlerinde
Kanatlarında gidendir
Yorgun yaralı gençliğim...

Gelirsen,
Bir limanda
Ağlar bulursun beni
Balıkların yırttığı
Yüzümde yakamozlar
Gümüş pulların artığı

Bir daha
Ağlamayacağım demiştim yağmurda
Boynu bükük kuşlar gibi
Sırılsıklam...
Başım yerde..
Deniz tuttu,
Tutamadım kendimi yine

Bak işte..
Köpük köpük
Dalgalarsın
Üstüne bembeyaz kokunu astığın
Acıyan kumlarım ben de
Dalga dalga her gelişinde bastığın

Artık
Yaşlanıyor muyum ne..?
Tuhaf tuhaf bakıyorum
Ardından gemilerin
Sanki dönmeyecekler..
Olsun,
Ben çocuk ellerimi
Koynumdan sallarken,
Yokluğuna salladığımı bilmeyecekler
Geride bir sal gibi yalpalayan
Yapayalnızlığımı bırakarak
Varsın gitsinler...

Şimdi ben
Yüreğim ellerimde;
Bir fener gibi uslanırken kumsalda
Kimbilir sen,
Hangi denizde,
Hangi güneşle ıslanıyorsun..



ahmet uysal - mayıs 2008