Sensizlik paradigması kaburgalarımı merkezinden çıkarıp
Everest’e yol aldıran bir mirasyedi
Önce beni kopardı benden
Sonra şiddetli geçimsizlik sebebiyetli seni aldı benden

Döngünün halı saha maçında topun kralı sensizlik oldu
Vurdu kazık kalesine
Beni perişan eyleyen
Seni sırtlayan oldu

Bu paradigmanın kaçınılmaz yoksunu
Aşk acısı sefaletim
Sana uğrayıp beni alırsa senden
Kendi saçlarını kesip
Sana ulaştıran yollar yapan
Bir deli olabilirim
Sensizlik paradigması
Thomas Kuhn’un paradigmasını geçti
Gönlüm görüşürüz firarında
Aklım elveda sofrasında
Ben sana seni yedirdim senelerce
Hali hazırda bekleyen uf istekleri
Sıkıntımın sen çarkından bana döndü

Şimdi izninle
Ölürsen bir ara gökyüzü izninde buluşuruz
Bulutları maviye boyayan hünerlerimizce
Aşkın yedi renkli sonsuzu oluruz