Ben kimi mi seviyorum?
Ben; yüzüne bakınca beni benden alanı.
Yanımda olmasa dahi varlığını hissedebildiğimi seviyorum.
Ben; beni sevmemesine rağmen kendisinden vazgeçemediğimi,
Hayatıma anlam katacağını düşündüğüm güzeli seviyorum.
Ey güzel! Yüzü güzel, kendisi güzel, ruhu güzel sevdiğim.
Ben; ruhuma hitap edeni,
Ölümü unutturanı seviyorum.
Kendimi kendisine layık görmediğimi,
Sevgisine layık olmadığımı seviyorum.
Sözlerini şiir sandığım,
Konuşmasını şarkı misali dinlediğim,
Kendisini masal sandığımı seviyorum.
Ey güzel! Yüzü güzel, kendisi güzel, ruhu güzel sevdiğim.
Ben; hep yanımda olsun istediğimi,
Değil dokunmaya bakmaya bile kıyamadığımı seviyorum.
Bitmesini istemediğim rüyalarıma gireni,
Yanı başımdayken bile özlediğimi seviyorum.
İncitirim diye sevdiğimi söylemediğimi,
Sen ’’Nur’dan mısın?’’ diye soramadığımı seviyorum.
Ey güzel! Yüzü güzel, kendisi güzel, ruhu güzel sevdiğim.
Kendisinden başkasını sevmemem için gönlüme kelepçe vuranı,
Her köşebaşında karşıma çıksın diye dua ettiğimi seviyorum.
Ben kimi mi seviyorum?
Ben, bu şiir diye yazdıklarımı en son okuyanı seviyorum.