KÖYE DÖNEMEYIZ EMMOĞLU
Sen bu sene köye dönelim diyorsun
Geçti o günler dönemeyiz emmoğlu
Eşek ile ata binelim diyorsun
Düşeriz bizler binemeyiz emmoğlu

Hanım kirman eğirip çorap öremez
Inek koyun bilmez, ahıra giremez
Çocuklar mala bakıp öne duramaz
Danalar kaçar, yenemeyiz emmoğlu

Havasına suyuna iyi demezler
Bulgur pilavını pişirip yemezler
Bağdan bahçeden korkarlar gidemezler
Leğende filan yunamayız emmoğlu

Duydum bağ bostan eken işleyen de yok
Çiftçiliğe hevesle başlayan da yok
Her şey çarşıdan sebze haşlayan da yok
Yoğurda süte kanamayız emmoğlu

Yumurta, ekmek soğan şehirden gelir
Köylü otu samanı şehirden alır
Gündüz köy de gece de şehir de kalır
Biz onlar gibi edemeyiz emmoğlu

Tavuktan sinekten de çocuklar kaçar
Sen ayran içersin onlar kola içer
Yolu taşlı tozludur çocuklar göçer
Kurdu kuşu hiç seçemeyiz emmoğlu

Kışın bilmeyiz ocak, soba yakmayı
Mala arpa saman verip de bakmayı
Yer sofrasında oturup diz çökmeyi
Ne bilirler biz yapamayız emmoğlu

Köyde inek dana kalmamış satmışlar,
Kedi köpek kapı dışarı atmışlar
Akşamdan kapıları vurup yatmışlar
Gündüz yatağa giremeyiz emmoğlu

Sokak lambası yok, her yer karanlık
Ne ahırı bulabiliriz ne de samanlık
Hadi bir hasta olsak her şey bir anlık
Sabaha çıkıp kalkamayız emmoğlu.

Şair Ebuzer ÖZKAN