2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
737
Okunma
Gecenin siyah peçesi
Perde olmuş ay ile yıldıza
Göz gözü görmüyor
Hüzünler pusu kurmuş biraz ötede
Yaklaştıkça kurulan tuzağa
Bir ürperti sarıyor beni
Sokaklar çamur ayaklarım saplanıyor
Yalnızlığın ayazı üstüme doğru geliyor
Damarlarımda tüm bedenime sızıyor
Baştan başa sarmaşık misali
Her yanımı sarıyor
His ediyorum yalnızlığın geldiğini
Bir derin sessizlik üstüme çöküyor
Gittik ağırlaşan adımlarım
Hafiften yalpalamaya başlıyor
Savrulup duruyorum bir boşluğun içinde
Gözümde renkler siyah beyaza dönüşüyor
Soruyorum kendime burası nere
Saatlerin durup ilermediği bir an
Başka bir alemdeymişim gibi
Kendimi his ediyorum
Ne insanlar tanıdık
Nede gördüğüm nesneler
Sanki kaf dağın ardındayım
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz