Kul denen kalenin, kemikle eti
Toprakla özleşen, külüdür dünya
Milyonlarca rengin, ana özeti
Yeşil, mavi, siyah, alıdır, dünya.

Kadir Mevla’m vermiş, yüce fermanı
Kıyamet gününün, yoktur dermanı
Sonsuz bir boşlukta, yıldız ormanı
Uzay çınarının, dalıdır dünya.

Döner döner durur, dur desen durmaz
Bizleri yorar da, kendini yormaz
Kim sevmiş, sevmemiş, baksa da görmez
Sevginin bahçesi, gülüdür dünya.

Artılar, eksiler, bize göredir
Şeklini sorarsan, oval küredir
Varlığından beri, aynı süredir
Gelip geçenlerin, yoludur dünya.

Yunus; “Sen de biraz oyalan” demiş
Kim baki kaldı ki, kimler gitmemiş?
Ne kadar yediyse, hırsı bitmemiş
Zenginin doyumsuz, malıdır dünya.

İnsanlar bitimsiz, hayal kurarlar
Öteyi düşünmez, akıl yorarlar
Nasıl bilirsiniz, diye sorarlar?
Omuzların yükü, salıdır dünya.

Necati’m çok şeyler, oluştu sende
Sevenin yüreği, birleşir tende
Erkekler arkada, kadınlar önde
Adem’le Havva’nın, balıdır dünya.

Necati OCAKCI
25.05.2018
ANTALYA