2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
638
Okunma
Dünya denen mekan yalnıştır bana
İnsan olamadım insan içinde
Aşka dönen mekan yalnıştır bana
Kendim bulamadım insan içinde
Fikir ocağında tutuşur dilim
Dilim ateşinde savrulur külüm
Külüm toz olup da kalmasın gülüm
Canı kılamadım insan içinde
Gönül sürgün yemiş dostun bağında
Sönen ateş yanmaz dert ocağında
Nefes olsa neyler beden dağında
Nasip alamadım insan içinde
Türkülerde buldum bir tek kendimi
Duygu sellerine saldım bendimi
Kaç bahar yaşarım devrim döndü mü
Umut çalamadım insan içinde
El sazın teline sevgiyle vurur
Gönülden gönüle bir demde durur
Ben gibi biriyse cananı yorar
Sevgi salamadım insan içinde
Caneli bir seni düşünür sessiz
Elin dünyası var ben ise sensiz
Her yer çiçek olsa bahçem çiçeksiz
Aşka dolamadım insan içinde
İsmail KOCA (CANELİ) 24.05.2018 28.16
5.0
100% (1)
Cevap Yaz