zühre yüzün solmuş kuşluk vakti
gül renginde öptüm dudaklarını
kerem bahçelerinde söyleyeyim sana ahdimi
gül renkli seviler bırak kapıma öyle git

güllü nakışlarla bezenmişsin
gülün dikene sabrıdır aşk
bülbül gül yığınında yaralanmış bedenler taşır
bu bahar çağında geçti bendeki meşk
gül renkli seviler bırak kapıma öyle git

herkes ölümü tadacak bir gün umuda gül suyu serptiler
bu bahçeler bu nehirler safran kokulu geceler
gül soldu mevsim geçti uyandırmadım içindeki yalnızlığı
gel al gül bahçelerinden esip gelen latif kokunu

gül renkli sevgilerimizle yaşayacağız elbette
bir gül bahçesi var senden daha ötede
gül devşirdim hazanlarda kafeslerdeki kuşları sal git öyle
insanı kamilin ruhunu gül bahçelerinde buldum
sen giderken bu şehirde ankalar ağır yaralıydı kaf dağı uzakta
esti yel geçti mevsim elem dolu gönül bende soldum

gül renkli seviler bırak kapıma öyle git

Ömriye KARATAŞ
23.05.2018