Son kez bir araya gelmek istedik
Konuşarak giderebilirdik arada ki sorunları
Tam karşımda oturuyordun
İlk sözü ben aldım
Meğer o kadar dolu gelmişsin ki kaçırdın gözlerini
Suskundun
Yılların birikimlerini sıralayacak gibiydin
Bir daha göz göze gelebilseydik
Bu sefer susmayı deneyecektim
Sen geceye çevirecektin gündüzü
Tıpkı hayatımı zindana çevirdiğin gibi
Bilemezsin
İçimdeki isyan bayrağını neden çektiğimi
İnsanlara neden bu kadar küskün olduğumu
Hiç merak etmedin ki
Ama sen de haklıydın kendince
Aynı çatı altında iki yabancıydık seninle
Oysa herşey ne kadar da güzeldi
Bir anlamı vardı hayatın
Senin olduğun her yer cennetti bana
Sevgi fidelerini beraber ekmiştik gönül bahçemizde
Neler oldu neler değişti
Gözlerin görmüyor sevmiyor mu yüreğin
Yalanların gerçek olmadı diye mi sevmedin
Söyle
Yoksa ben yalanlarını mı sevdim
Bensiz mutlu musun şimdi
Söyle alışabildin mi ona
Sözlerine gözlerine ellerine
Benden güzel mi değdi mi bari
Öyle bir bakıyordun ki büyülenmiş gibi
Uzaktan izlerdim seni
Mutluluktan gözlerinin içi gülüyordu
Seni öyle her gördüğümde
Bir kez daha aşka küstüm
Şimdi senle ilgili
Tüm soru işaretlerini ünleme çevirip
Kendimi parantez içine alıyorum
Dönmemek üzre terk ediyorum seni
Haberin bile olmayacak gidişimden
Hadi hoşçakal
Dur gitme
Son bir şey daha
Gerçekten hiç sevmedin mi beni ...




Refik
22 . 05 . 2018
İstanbul