1
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1331
Okunma
içimdeki
sahraya umut taşıma telaşımdaki
bir damla kum tanesiyim
göğüs kafesiyim artemisin
zindanlarımda kör bir serçe besliyorum
aklım,
paranoyasında fikrime harabe
yarasayım,
içimdeki uykusu bölünmüş mağaralarda
ve tenimde iz taşıyan her günaha diz çöküyorum
ben,
cennetime yükseldikçe
üzerime cehennemi giydiren
ölüm melekleriydi
kanatlarımdaki tasvirsiz telaşım
kaç adımdı
payıma düşen ölüm sayamadım
zaman,
şimdi yokluğunun belası
ve beli ki bizi de bizden çok olmuş geçeli…
ilhanaşıcımayısikibinonsekiz
5.0
100% (10)
Cevap Yaz