GARİP BİR YOLCU GİBİ

Güneş bir sonbahara daha yine doğarken
Hayatın yorgunluğu insanı bezdiriyor
Çiçekler son deminde gözlerle buluşurken
Ağaç yapraklarını rüzgârlar gezdiriyor

Vefasız şu dünyada garip bir yolcu gibi
İlkbaharı ve yazı gerimizde bıraktık
Kış için hazırlıyor tabiatı sahibi
Sonbaharın hüznüyle hasretimizi yaktık

Hayatın ağırlığı sırtımda bocalarım
Ayaklarım yorulmuş bedeni taşımıyor
Dünya ile aramı açtılar acılarım
Gönlümün hayaline aklım ulaşamıyor

Sokak aralarında gizleniyor anlamı
Karanlıkta yürürken yaptığım duaların
Yaşla mı yazılmışlar bilmem yoksa kanla mı?
Mavi soğukluğunda şu kızıl akşamların

Sessizliğim boşluğu üstlerine yıkıyor
Hayatımı yazdığım köhnemiş duvarların
Zamanların enkazı yüreğimi yakıyor
Yokluğunun altında kalıyorum varların

30-10-2010
Şair, Burhan AKSU