[ kali

Bahtım kararmalarda zifiri zindanlarda
Bir el ulaşsın diye, beklemede ervahım
Daha ne duruyorum, köhneleşmiş hanlarda
Işığa hasret gözüm, kayboldu kıble gâhım

Yokla varlık arası, gidip gelmeler deyim
Söylenecek çok şey var lakin kime gideyim
Mekanım belli değil, bilmiyorum nerdeyim
Duvarların dili yok, boğulmada fizahım

Çalakalem yazdığım mısralar dize geldi
Her hece bin yerimden bendimi süzegeldi
Canlı cansız ne varsa, kükredi kızageldi
Yaradan biliyor ya, kimseye kalmaz ahım

Ellerim arşa açık hidayet beklemekte
Günahına ağlayıp, derde dert eklemekte
Sona giden katara, ağır yük yüklemekte
Mecalim elvermiyor, kesilmede iflahım

Bir yudum suya hasret, gonca gül edasıyla
Yer yerinden oynadı, bülbülün sedasıyla
Canlılar meşverette, cananı Hudâ’sıyla
Görünmezlere bakar, oldu puslu nigâhım

Haksın, teksin Rahmanım, sen bilirsin halimi
Seni anmayacaksa, lal eyle şu dilimi
Kahhar isminle kahret, zulm eyleyen zalimi
Senden başkası bilmez, ahvalimi Allah’ım


n ]