Gönlünü açar insan mültefit insanlara.
Ne mutlu bu kayranın içinde olanlara.
Bir meydan bulunca hep, orda koşmak istedim.
Olmuyor bu arzum da, ben buna ne diyeyim.

Gönlüm koştukça coşar, durmaz ardından koşar.
Engel için her zaman, karşıma dağlar çıkar.
Gönlümün isteğidir gönlümün istemesi.
Gönlümden geçenlerin, bana doğru esmesi.

Bir hafta bir yıl oldu, nede zor geçer zaman.
Gelişine müjdeydi tebessümün uzaktan.
Bekliyorum her yerde gelişin habercisi,
Geliyorum diyecek beklediğimin sesi.

Sizli bizli cümleler resmiyetin rumuzu.
Senli benli kelime samimiyet sembolü.
Yüzünde mutluluğun ifadesi tebessüm,
Dediğime evet de asık suratlar gülsün.

Dediklerimi dedim fakat anlatamadım.
O sorduğun soruyla bir sükûta uğradım.
Senin mutlu oluşun beni mutlu edecek,
Asık olan suratlar elbet gülümseyecek.

12.05.2018

Halil Müftüoğlu