Ağlansa Da Olur

Rüzgara bırak da umutlarını,
Çoşsunlar ben sana gelene kadar.
Elbet kavuşuruz, bekle yarını!
Benden güzel muştu alana kadar.

Aç avuçlarını, gözler ufukta,
Ta yürekten iste, duyan var gökte.
Ne olursun sabret, derdi unut da,
Arayıp da seni bulana kadar.

Neymiş ki... ben seni hiç sevmezmişim;
Bu kadar kelâmı niçin yazmışım?
Bilesin, aynıdır hep içim dışım,
Niye düştü âlem yalana kadar?

Varsın sevmesinler bu mehmedini,
El ne derse desin sensin kadını.
Aşkımız çok yüce, bil kıymetini,
Sen ben bir yastıkta ölene kadar.

Bizim bu aşkımız ebet bitmez ki,
Olur da gülmesek kuşlar ötmez ki.
Baharlar uzar da yazlar gitmez ki,
İkimiz bir fidan olana kadar.

Kavuşma yerinde bir korku sarsa,
Sabretsin bekleyen, geçikme görse.
Bir aşkın sonunda mutluluk varsa,
Ağlansa da olur gülene kadar.

11.05.2018

Mehmet Semercio