2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
655
Okunma
Gül kusmuştu güne
Kentini döven şehrin varoşlarında
Omuzunda bir testinin yorgun serinliği
Üşümüştü gölgesinden evvel
Gül küsmüştü yine
Kucağında sebil sabır bostanın
Gölgesi uzayan eşek yükünde ay ışığıyla
Kara kuru toprağına kızılcığın
Kin düşürmüştü gül
Ödlek kül yüzüne göl yağmuruyla
Ölümler cebinde katlı mendil
Dünün payını geride armağan bırakandı
5.0
100% (4)