Gök kubbede yeni bir yıldız arıyorum,
Benim için değerli olan kayboldu gökten;
Parıltısı güzeldi onu lanetlemiyorum,
Ve hâlâ gitmiyor son ışını gözlerimden.

Dileklerime daha az direnen, belki bir başka yürek,
Daha ilham dolu ya da daha melodili şiirlerde
Kendine yönelen iç çekişleri bana geri verecek
Ama bağışlayıcı olalım, ayrılık saatinde.

O bu dünyada, Lora’nın yaptığı gibi kız kardeşlerinin
Aralarına girecek, Petrark’ın tatlı adını ve onun
Aşk şarkısını her şafakta mırıldanacak.

Ama aslâ, gökte, saygın ağzıyla
Ozanın adını söyleyip durmayacak,
Ve kalbi, bilse bile, bir gün bilecek ancak.

Antoine de Latour (1808-1881)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Not: Halk şairi olan Petrark’ın Lora’ya aşkı şaire çok acı çektirmiş ama onun ününü büyütmüştür. Hikâye 1327 de Avignon’da başlar. Floransalı bir sürgünün oğlu olan Petrark taşrada, Sainte-Claire kilisesinde Lora’yla karşılaşır. Lora’yı ölümsüzleştirmek isterken, sonelerinin ve koşuklarının güzelliği ile İtalyan dilinin mükemmelleşmesine çok yardımcı olmuştur. O zamanki aşklar bugünkülerden çok farklıydı. Lora gücünü aşığının düşünme biçimi üzerine, onda şeref arzusu ve erdem aşkı uyandırmaya kullanmıştır.