ÖMRÜME YANARIM

Çürüyüp gitti şu gurbet ellerde
Yanarım da ben ömrüme yanarım
Yılan gibi hep süründü yerlerde
Yanarım da ben ömrüme yanarım

Engeller doluydu gittiği yolu
Üstüne hem yağmur yağdı hem dolu
Bir gün gülmeden geldi yolun sonu
Yanarım da ben ömrüme yanarım

Sönmedi yürekte ateşi közü
Yaşlardan kurumadı iki gözü
Yokuşa tırmandı bitirdi düzü
Yanarım da ben ömrüme yanarım

Geldi geçti her gün kederle gamla
Yaş olup aktı gözden damla damla
Yarışamadı şu geçen zamanla
Yanarım da ben ömrüme yanarım

Hep kışta yaşadı görmedi yazı
Dinmedi içindeki derin sızı
Zaten çoğu gitti kaldı çok azı
Yanarım da ben ömrüme yanarım

Bir gün olsun doya doya gülmedi
Eller gibi zevki sefa sürmedi
Fani dünyada murada ermedi
Yanarım da ben ömrüme yanarım

Boşa feryad etme Garip Hasreti
Ne dünyayı kazandın ne de ahreti
Seni tek kurtarır Hakk’ın rahmeti
Yanarım da ben ömrüme yanarım

Garip Hasreti (Filat YAZICI)