Nedendir bilmiyorum yıllar var ki gülmedim
Yüzümde hep endişe ben gülmeyi unuttum
Belki benim mizacım, karakterim bu dedim
Dur denmiyor gidişe ben gülmeyi unuttum

Bir maaşla geçindik yıllardır çoluk çocuk
Açık veren bütçeyle borçlarımı eş tuttum
Bir kere rahatlayıp oh çekmeyi unuttuk
Mahcup olunduk eşe ben gülmeyi unuttum

Kalmamış güvenecek ne insan ne de devlet
Söylenen yalanların tümünü birden yuttum
Yürekler susturulmuş düşüncelerde gaflet
Hatalar hep peş peşe ben gülmeyi unuttum

Servete servet katmak insanların derdi bu
Emek hakkını vermez kravatlı haydudum
Pişmanlıklar içinde vicdanları gerdi bu
Bunlar dönerken köşe ben gülmeyi unuttum

Baharda aşk yaşanır, hüzün alınır güzden
Bir kere sevdi gönlüm yüreklerde yakuttum
Sevmek bile suç oldu terk edildim bu yüzden
Ne şevk kaldı ne neşe ben gülmeyi unuttum

Coşari isyan etti çok zaman haksızlığa
Deli dolu gençlikte patlamamış baruttum
Hala pirim verilir her türlü hırsızlığa
Tebessüm kaldı düşe ben gülmeyi unuttum

23.05.2008/Samsun